Kocaman bir yalnızlığın beni yutmasına izin veriyorum
yeniden
Nefessiz ve yalnız
Yakında olduğunu sandığım herkes adım adım uzaklaşıyor
Onlar farkında değil
Ben ardımda bıraktığım onca adımdan sonra
Nerde olduğumu
bile bilmiyorum
Ne istediğimi
Neden bu kadar
karanlık ve yalnızlıklık içersinde olduğumu
Buraya ne zaman
geldim
Ve nasıl
geldim
Kimin umurunda ?
Kimin umurundayım
gerçekten ?
Kendi hayatları
kendi istedikleri ve kendileriyle beraber olanlar için
Ben nerdeyim
Kocaman bir yalnızlık
içersindeyim
Nefessiz
Durgun
Kabul etmem
gerekenler ne ?
Çoktan kabul
ettiğim için mi hareketsizce duruyorum
Hızlıca yürüdüm
Adım adım
Ne isteniyorsa
benden yaptım
Mutlu oldular
Adım adım
uzaklaştım kendimden
bir yerlerde bıraktım
Kendimi
Dönüştüğüm kişi
yabancı bana
Üstünü örttüğüm
görmezden geldiğim herşey burnumun dibinde beliriverdi
Ve yolumu
kestiler
Nereye gidiyordum
?
Ardımda bıraktıklarım
?
önüme çıkanlar ?
birden durdum işte
yapayalnız
nerde olduğumu bu
defa kimse bilmiyor
ben bile
kimin umurunda
kimin umurundayım
gerçekten ?
önemli mi ?
değilse neden
yazıyorum bütün bunları
görünmek
istemeyen saklanan ben değil miydim ?
adım : korkak
adım adım
uzaklaşarak kendimden aldım ben bu adı .
Sağlıcakla,
