Neden kendimi bir ayağı olmayan bir zigon sehpa gibi
hissediyorum ?
Neden eksilmişim gibi
Tam mıydım ?
Neden kendimi camı olmayan bir gözlük gibi hissediyorum.
Netleyemediğim bulanık gördüğüm ne?
Bel bağlamak değil bu elbet.
Sensiz eksik hissetmek ...
Ama gönüllü olarak tabi ki .
Senin beni tamamlamana gönüllü olmak.
Sana sırtımı dayamaya , güvenmeye gönüllü olmak.
Zira çok zor birine güvenmek...
Hele ki ben!
Dallarımdan elmaları üçer beşer kopardılar da gittiler ya
Hiç düzelemeyeceğimi
sanmıştım.
Olur mu hiç?
Düzeliyor bal gibi
Yeniden meyve veriyor.
Bir gün birilerinin hiç düşünmeden
Sırf kendi açlıklarını gidermek uğruna koparacaklarını
bilerek hem de.
Ve umurunda olmuyor bu bir süre sonra
Herşeye alışıyor insan.
Alışmak demeyeyim aslında bilgece kabullenmek.
Delice uyum sağlamak
Umarsızca yaşamak.
Ne diyordum sahi...
Özledim Seni...
